Имбециллик [ пот. imbecillus – заиф] – ақли норасоликнинг ўртача даражаси; руҳий жиҳатдан бир қадар ривожланмай қолиш (олгофрения). Бунда беморнинг сўз бойлиги оз бўлиб, уни ҳисоблаш ва ўқишга ўргатиб бўлмайди, лекин унда жўнрок меҳнат кўникмаларини ҳосил қилиш мумкин.
[addtoany]